کودک آدمی پیش از آن که زبان به کلام بگشاید زبان رفتار را میفهمد پیش از آن که با مشاهده چشم از ما آگاه شود ،با مخابره دل از وجود ما نقش میگیرد و پیش از آن که

شنونده پیام های لفظی و عمدی ما باشد ،تماشگر رفتار غیر عمدی ماست .از این رو ست که نقش والدین در تربیت ،بیش از آن که هوشیارانه ،ارادی و عمدی باشد غالبا 

نا هشیار، پنهان ،غیرمستقیم و غیر عمدی است